BABAMIN ŞİİRLERİ

BABAM DERVİŞ HÜSEYİN TÜRKARSLAN;

Babam rahmetli Derviş Hüseyin Türkarslan; Çağdaş ve Uygar bir Bektaşi Dedesiydi. 1925 yılında Uluğbey ‘de dünyaya gözünü açmış ve 2005 yılında Veli Baba Sultan topraklarında Hak’ka yürümüştür. Yaşadığı dönemde her daim Ehlibeyt, Oniki İmam, Ondört Masum-u Pak , Onyedi Kemer-best sevgisiyle ve Veli Baba Sultan sevdalısı olarak kendisini Dervişliğe adamıştır. Kasabada genç yaşlarında Dervişlik payesine yükselmiş ve yaşamının kalan dönemini Dede olarak tamamlamıştır.

Yazmış olduğu şiirler, buyruklar ve deyişlerden bazıları literatürlere geçmiş olup, bazı buyrukları ve deyişleri Cemlerde Ozanlar ve Zakirler tarafından halen söylenmektedir. Babam ve ebediyete intikal etmiş olan Dedelerimiz; yakmış oldukları meşaleleleri bizlere bırakmış olup, Çok Sevgili Babam Derviş Hüseyin Türkarslan’ın ve Hak’ka yürüyen Dede’lerin bıraktığı meşaleler bizler tarafından ebediyen geleceğe ışık tutacak ve geleceği aydınlatacaktır. Umarım çocuklarımız ve gelecek nesillerimizde bu meşaleleri ebediyen gururla ve onurla yakmaya devam edeceklerdir. Ne mutlu böyle onurlu bir neslin evlatları olduğumuz için bizlere ve tüm ULUĞBEY’lilere.

ŞİİRLER;

Babam Derviş Hüseyin TÜRKARSLAN; 80 yıllık yaşamı boyunca her daim Aydınlıktan, Bilimden ve Barıştan yana emek ekseninde yer almıştır. Atatürk devrimlerinin, laikliğin ve cumhuriyetin ödünsüz savunucusu olmuştur.Yaşamı boyunca insan sevgisi ve hümanizmi benimsemiş ve kimsenin gönül kabesini yıkmamıştır. Küçük yaşlarından itibaren sıkı bir iç disiplinle kendisini Hak’a adamış olup, dervişlik döneminden itibaren yazmış olduğu şiirler genellikle matem, ağıt, mersiye, buyruk ve lirik tarzındadır.

Şiirlerinde “AŞIK HÜSEYİN” Mahlasını kullanmış olup, ömrü boyunca hep Alevi-Bektaşi nefesleri, buyrukları ve deyişleri yazmıştır.Kendi el yazısı ile yazmış olduğu şiir defterlerinden derlediğim şiirlerinden bazılarını ilgilerinize sunuyorum. Yakın bir süreçte de bütün şiirlerini bir kitapta yayınlamayı arzulamaktayım.Umarım arzularım gerçekleşir. (Ruhun ş’ad olsun, Cennet mekanın olsun.)

1- BARIŞ

Bu dünyada üç şey için yaşarız

Bir insanlık, bir kardeşlik, bir barış

Onlar yoksa biz nasıl yaşarız

Bir insanlık, bir kardeşlik, bir barış

Kerbelada yatan mazlum canlar

Bu yolda onlarda kurban oldular

Yezitte, mervanda eksik olanlar

Bir insanlık, bir kardeşlik, bir barış

Aşık Hüseyinim Haka yalvarış

Mülcemin özünde olmaz anlayış

Atamdan, dedemden gelen yaşayış

Bir insanlık, bir kardeşlik, bir barış

2-İNSANLIKTA MENZİLİ VARDIR ONUN

Kim ki! Bu Can’ı açıp okursa

Derç edip durumunu yazarsa

Vücut ikliminde yerin bulursa

İnsanlıkta menzili vardır O’nun

Gel ilme yap her seher geceyi

Ol zaman anlarsın gönüldeki eceyi

Sökünce vücuttaki gizli heceyi

İnsanlıkta menzili vardır O’nun

Tavafım kula, nefsi ambere olunca

Çırağı evliya nur’i Semavata varınca

Hidayet gelip mana gülü kokunca

İnsanlıkta menzili vardır O’nun

Aşık Hüseyin sıtkıla yalvar Hak’a

Korkma at kendini sende nar’a

Bülbül olup erişince bahara

İnsanlıkta menzili vardır O’nun

3-BUGÜN GÖNLÜM ŞADIMAN OLDU

Ruhumda nurdan zuhurat doğdu

Erenler gönül mihmanı buldu

Dost dilinden kadehim sundu

Bugün gönlüm şadıman oldu

Hakikat bahçesinde mürüvete erince

Gönül dostun nur cemal’in görünce

Dost mihman bize zuhur edince

Bugün gönlüm şadıman oldu

Kalp kırmayalım sarılalım barışa

Emek verelim hep dostluğa arkadaşa

Gönlümü açtım Can’lar dosta gardaşa

Bugün gönlüm şadıman oldu

Dostunu bilmeze derler serseri

Aşık Hüseyin olmuş dostun delisi

Dost elinden içince a-bu kevseri

Bugün gönlüm şadıman oldu

4-HAK SIRRINA AGAH OLAM DEYİ

Leyli Maharda ibadet ederdim